luscious, 3

luscious, 3

ไม่ยั่วแล้วจะได้มาครอบครองเหรอ?

หลังจากที่กลับมาถึงบ้านผมก็แยกทางกับตาแก่นั่นทันทีเลยครับ…จะไปยากอะไรก็แค่เดินออกมาให้ห่างๆ ก็พอแล้ว เข้าเมืองทั้งทีดันไม่ได้อะไรติดมือมาสักอย่างนอกจากน้ำตาที่ต้องเสียไป

เดินขึ้นมาบนห้องก็เจอไอ้จานั่งรออยู่แล้วผมมองหน้ามันก่อนจะเดินเลยไปนั่งที่เก้าอี้ตรงมุมหน้าต่างเพื่อรับลมบางทีอารมณ์เสียๆ ในตอนนี้อาจจะเย็นลงได้บ้าง

“ได้อะไรมาบ้าง”

“ได้แต่คำตาพ่อมุงมานะสิผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ปากร้ายยิ่งกว่าผู้หญิงอีก” บ่นแบบไม่สบอารมณ์มากๆ เลยครับ

“ไม่ใช่ว่าพ่อกูปากร้ายกว่ามึงหรอกเหรอ เจอคู่ปรับที่กำราบไม่ได้ซะแล้วสิไอ้คุณหนู” ไอ้จาว่ายิ้มๆ อารมณ์ดุดๆ ไปเลยครับ ผมเกลียดรอยยิ้มของมันที่สุดเลยเพราะมันเหมือนว่าไอ้จากำลังเยาะเย้ยผมอยู่ในขณะนี้

“ใครบอกคืนนี้แม่จะกำราบให้อยู่หมัดเลยคอยดูสิ” ผมว่าจ้องหน้าไอ้จามันเองก็จ้องหน้าผมแบบว่างงนิดหน่อยว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่เพราะตอนแรกผมบอกว่าอยากไปให้พ้นๆ พ่อของผม

“ไหนมึงบอกว่าอยากไปให้พ้นพ่อกูยังไงละ?”

“ก่อนหน้านี้อาจใช้ แต่ตอนนี้กูอยากได้แล้วเพราะพ่อมึงเป็นคนเดียวที่ไม่อยากได้กู!!!!”

“อยากเอาชนะว่างั้น”

“แน่นอน!!!!” รีบตอบไปทันทีเลยครับเพราะสิ่งที่ไอ้จาพูดมันคือเรื่องจริงที่สุดแล้วสำหรับผมในตอนนี้…

ผู้ชายชื่อจอมพลนะเหรอ คอยดูนะคุณหนูเดือนสิบสองจะกำราบให้อยู่หมัดเลย!!!

“กูว่ามึงแพ้!”

“ไอ้สัดอย่ามาแช่งทั้งๆ ที่กูยังไม่ได้เริ่มสิ” ผมลุกขึ้นยืนทันทีเลยครับจะให้นั่งอยู่เฉยๆ แบบเดิมได้ยังไงในเมื่อไอ้จามันแช่งให้ผมแพ้อยู่ คนอย่างเดือนสิบสองนะเหรอไม่เคยรู้จักคำๆ นี้ด้วยซ้ำไป

หึหึ!

หรือเปล่า?

“มึงไม่กลัวว่าจะรักพ่อกูเหรอ!”

“นี่ใคร!!!” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นก่อนจะชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง

“เดือนสิบสอง”

“เออ! งั้นจำเอาไว้ว่ากูไม่เคยรักใครนอกจากตัวเองและก็ความสุขสบาย”

“อย่าลืมเงินไปละ?” ไอ้จาย้ำแบบเหนื่อยใจสุดๆ ทั้งๆ ที่มันรู้ว่าผมจะจับพ่อมันแต่ที่ไหนได้กลับไม่ห้ามและดูเหมือนว่าจะส่งเสริมอีกต่างหาก…

“มึงไม่โกรธกูเหรอ” ผมเดินเข้าไปหามันก่อนจะนั่งลงข้างๆ ไอ้จาก้มหน้ามองผมคิ้วทั้งสองข้างผูกโบว์เลยทีเดียวครับ

“โกรธเรื่องอะไร?”

“ก็เรื่องที่กูจะจับพ่อมึงไง”

“เหอะ! พ่อกูนะไม่ใช่คนที่ใครจะจับได้ง่ายๆ หรอกนะไม่งั้นเค้ามีเมียมีลูกไปตั้งนานแล้วไม่รอให้มึงมาจับอยู่หรอก” ผมมองหน้าไอ้จาที่พูดออกมาเป็นทางรถไฟกระพริบตาถี่ๆ แบบว่ามันจะใจกว้างขนาดนี้เลยเหรอ

“เงินนะโว้ย”

“ถ้ามึงคิดว่าสามารถเอามันไปจากพ่อกูได้ เชิญจับได้ตามสบายเลยครับเพื่อนแต่ถ้าวันใดที่แพ้เกิดรักพ่อกูขึ้นมาอย่ามานั่งร้องไห้ให้ได้เห็นละกัน กูนี่แหละจะสมน้ำหน้าให้ดู!!!!!”

“รอดูได้เลยเพราะกูจะชนะ”

“งั้นกูไปละ?” ผมว่าก่อนจะหยิบหมอนกับผ้าห่มขึ้นมาถือเอาไว้ไอ้จามองหน้าผมแบบงงๆ อีกครั้งก่อนจะรั้งแขนผมไว้เพื่อให้หยุดเดินและรอฟังคำถามจากปากของมัน

“ไปไหน?”

“ก็ไปยั่วพ่อมึงไง ถ้าอยู่คนละห้องกันแบบนี้มีหวังคุณสามีไม่ติดกับง่ายๆ หรอก”

“กูละเชื่อมึงเลยเดือนสิบสอง ระวังจะตกม้าตายเพราะความคิดแบบเด็กๆ ของตัวเองละกัน”

“กูโตแล้ว 23 ปีแล้วนะโว้ย”

“แล้วมีใครเคยบอกไหมว่าความอยากเอาชนะของมึงมันเหมือนเด็ก”

“มึงนี่แหละคนแรก  ขอบคุณนะครับ J”

บอกมันยิ้มหวานก่อนจะเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องพ่อไอ้จาทันที จำได้เพราะเคยเดินหลงเข้าไปแล้วและแน่นอนว่าหลงไปให้เค้างาบทั้งๆ ที่คืนนั้นตั้งใจว่าจะงาบเค้าแต่เปล่าเลยดันโดยงาบซะได้นี่

ก๊อก ก๊อก…

ไม่ต้องรอให้อนุญาตหรอกครับเพราะผมนะเมียเจ้าของห้อง หลงตัวเองไปก่อนเพราะถึงยังไงก็ใช่ไปแล้ว

แอด///

เปิดประตูเข้ามาแล้วครับเจ้าของห้องเองก็หันมามองหน้าผมแบบงงๆ ไอ้หมาป่าบ้าเวลาใส่แว่นก็ดูขรึมไปอีกแบบนะครับท่าทางจะทำงานอยู่

“สวัสดีคุณสามี”

“จะทำอะไร?” เป็นคำถามที่ไม่น่าออกมาจากปากเค้าเลยครับ ผมไม่ตอบแต่กลับยิ้มกริ่มไปให้แทนก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงวางหมอนกับผ้าห่มลงพร้อมกับร่างกายของตัวเองที่กระโดดลงไปนอน

“…………………”

“เดือนสิบสอง” ไม่ตอบครับหยิ่งแถมยังเอาผ้าห่มที่ถือมาเมื่อกี้คลุมร่างกายตัวเองพร้อมทั้งห่อตัวนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างมีความสุขเตียงห้องนี้นุ่มกว่าของไอ้จาซะอีกครับ

“…………………..”

“เด็กบ้า!!!”

“อะไรเล่าคุณสามี ภรรยาก็จะมานอนด้วยยังไงครับ” ผมดึงผ้าห่มออกจากตัวก่อนจะลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าไอ้หมาป่าที่ยืนกอดอกมองหน้าผมอยู่ก่อนแล้ว ท่าทางของเค้านิ่งขรึมแบบผู้ใหญ่ที่อายุมากกว่ากำลังมองเด็กอย่างผมอยู่เลยทีเดียวครับ

“หึ! นี่ยังไม่เลิกความคิดแบบเด็กๆ อีกงั้นเหรอ”

“คิดว่าเด็กเหรอ โตแล้วและคิดได้ด้วยว่าลุงต้องรับผิดชอบ…หรือเพราะไปนอนกับใครก็ได้แค่จ่ายเงินก็จบ ไม่ยักจะรู้ว่าผู้ชายแบบลุงก็มีถมไปนึกว่าจะหาเจอแต่ในบ้านเมืองที่มีแต่คนใส่หน้ากากเข้าหากัน!”

เจอคำพูดที่ยาวยืดของผมไปไอ้หมาป่าถึงกับเงียบเลยครับ ท่าทางของเค้าครุ่นคิดเล็กน้อยไม่ยักจะรู้ว่าคนอย่างเดือดสิบสองพูดจามีหลักการแบบนี้เป็นด้วย นึกว่าจะไร้สาระไปวันๆ แต่ที่พูดออกไปเมื่อกี้ก็แค่ละครฉากหนึ่งเท่านั้นนะครับ…

บางทีอาจจะใช้ได้ผลกับผู้ชายคนนี้บ้าง!!!!

“ฉันเป็นคนแรกงั้นสิ”

“ลุงคนทำนะ หรือต้องให้ผมทำถึงจะพูดได้ว่าใครคือคนแรก!!!!”

“พูดอะไรทำไมไม่ละอายบ้าง” เริ่มขึ้นเสียงครับ “หรือว่าง่ายแบบนี้กับทุกคน!” อันนี้เจ็บกว่าก่อนหน้านี้เป็นไหนๆ ง่ายกับทุกคนได้ยังไงไอ้ประตูหลังเนี่ยแกได้ไปคนแรกเลยนะไอ้สามีปากร้าย

“หึ! เออง่าย…โคตรง่ายสุดๆ พูดงี้ไม่ต้องรับผิดชอบมันแล้ว หาใหม่ก็ได้ก็แค่ผัวคนเดียว!”

เริ่มเดือดหลังจากที่พยายามใจเย็นเพื่อดูความน่าจะเป็นของผู้ชายคนนี้แต่ที่ไหนได้ ยิ่งพูดเหมือนผมจะยิ่งหาเรื่องใส่ตัวขุมทรัพย์คนนี้ทำไมจับยากจับเย็นนักนะ…

จ้องหน้ากันเหมือนจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่งจนผมท้ายผมเองที่เป็นฝ่ายล่าถอยและเดินลงจากเตียงแต่ทว่ากลับถูกกระชากให้ล้มลงไปนอนบนเตียงอีกครั้ง ก่อนที่ร่างสูงที่นั่งคร่อมผมเอาไว้

“ปล่อย!!!”

“หึ! อยากได้ผัวจนตัวสั่นหรือเพราะอยากได้เงินกันแน่”

“ทั้งสองผิดมั้ย?”

“ในเมื่อกล้าขอฉันก็กล้าจัดให้ งั้นก็ทำหน้าที่เมียให้ดีละกัน…คุณหนูเดือนสิบสอง”

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

ไม่ฟินแล้วครับ ไม่คิดว่าจะโดนงาบก็ตอนแรกแค่จะมายั่วเล่นเฉยๆ เพราะถึงยังไงไอ้แก่นี่ก็ไม่เห็นจะติดกับผมสักเท่าไหร่เลย แต่ทำไมวันนี้และตอนนี้เหมือนอยากจะเล่นตัวเลยละครับ

“เฮ้ย! ไม่เอา ไม่เล่นแล้ว” ผมว่าปัดป้องตัวเองสุดๆ แบบว่าสุดๆ จริงๆ นะครับเพราะไอ้แก่ตรงหน้านั่งคร่อมผมเอาไว้แบบไม่คิดชีวิตมากๆ

TwT

“ตอนแรกจะมายั่วฉันไม่ใช่เหรอ?”

“ก็ตอนแรกแข็งเหมือนไม้กระดานไม่อยากเล่นด้วย แต่ทำไมตอนนี้ถึงได้สนองนะโว้ย!” ผมดันหน้าอกแกร่งที่กำลังจะลงมาถึงตัวให้อยู่ในระดับที่พอเหมาะพร้อมทั้งน้ำเสียงโมโหแบบสุดๆ เพราะตอนนี้ผมกำลังแย่ครับ

“ก็เด็กมันยั่ว”

“ยั่วตอนไหนแค่…”

“แค่อะไรอย่ามาเสแสร้ง อยากได้นักไม่ใช่เหรอผัวนะ!!!”

เจ็บ! จุก!

เหมือนโดนต่อยหน้าเลยครับ นี่ถ้าไม่บอกว่าไอ้แก่นี่เป็นผู้ชายผมคงคิดว่าเค้าเป็นผู้หญิงที่โคตรจะปากร้ายสุดๆ แน่นอน ก็เล่นพูดมาแต่ละคำทำเอาผมจุกสุดๆ ไปเลยละครับ

“กำลังจะจัดให้อยู่นี่ไง?”

“ใครกันแน่ที่เสแสร้งตอนแรกไหนบอกว่าไม่ใช่เมียไง แล้วทำไมตอนนี้ถึงอยากเป็นผัวให้นัก…” เถียงครับเผื่อจะรอด

“อย่าพูดมากเลยจะดีกว่าเพราะตอนนี้ถึงจะพูดไปเรื่อยเปื่อยก็ไม่มีประโยชน์แล้วเพราะไอ้แก่คนนี้มันอยากกินเด็ก หึหึ!!!”

อ๊ากกกกกกกกกก!

เกลียดน้ำเสียงไอ้แก่นี่จริงๆ เลยครับ…ไม่พูดเปล่าแถมยังก้มลงมาหาผมอีกต่างหากต่อให้มีแรงมากแค่ไหนก็สู้เค้าไม่ได้หรอกครับทั้งใหญ่ทั้งสูงแต่ได้โปรดอย่าคิดไปไกลผมหมายถึงร่างกายของเค้า(หรือเปล่า)

“นี่! โอ๊ย! เจ็บ…” แทบอยากจะร้องไห้เพราะไอ้ลุงบ้ามันก้มลงมาตรงหน้าผมก่อนจะกัดเข้าให้ที่ริมฝีปาก นอกจากจะปากดีแล้วยังปากปีจออีกด้วยกัดไม่เลือกเลยครับ

“อื้อ ! ไม่เอา ไม่เล่นแล้ว” ครางทำไมไอ้คุณหนูเดือนสิบสอง จะไม่ให้ครางได้ยังไงก็ไอ้แก่นี่ดันกัดคอผมด้วยเป็นรอยแน่นอน ให้ตายสิโรบิ้น TwT

“………………………..”

ได้โปรดหยุดก่อนที่ความอยากของผมจะเอาชนะทุกอย่างและโดนกดจริงๆ ไม่ไหวถ้าจะโดนไอ้แก่นี่กดครั้งก่อนหรือครั้งแรกก็เกือบคลานแต่ดันฝืนตัวเองเอาไว้ซะงั้น

“อื้อ…พอแล้ววววววววววววว!!!”

ครางก่อนจะผลักไอ้แก่นี่ให้ห่างจากตัวนั่งลงแล้วจ้องหน้าเค้าแบบว่าอารมณ์ตอนนี้มันกำลังไปแล้ว แถมไอ้หอบหายใจถี่ๆ นี่ด้วย…เหนื่อยหรืออยากครับไอ้คุณหนู(ด่าตัวเองอยู่)

“หึ! นึกว่าจะแน่” ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงเดินกลับไปที่เดิมก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบซึ่งผมไม่ชอบเลยจริงๆ ครับแต่จะให้พูดอะไรได้ในเมื่อผมไม่ใช่เจ้าของบ้านนี่

“ชิส์! “ ได้แต่จิ๊ปากใส่ไปงั้นแหละครับก่อนจะแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลุกขึ้นยืนฝั่งตรงข้าม ทุกการกระทำของผมอยู่ในสายตาของเค้าพอๆ กับที่ผมเองก็พยายามจ้องมองเค้าไม่วางตาเหมือนกัน

“เก็บหมอนกับผ้าห่มแล้วกลับห้องไปได้แล้วฉันจะทำงาน!” เค้าดูจะอารมณ์เสียมากๆ เลยละครับส่วนผมนะเหรอก็ทำท่าอิดออดแบบว่าไม่มีทางซะหรอก

“ไม่ไป!”

“ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับเด็กหรอกนะ”

“ก็บอกไปหยกๆ ว่าโตแล้ว พูดแบบนี้เดี๋ยวก็สวยหรอกคุณสามี”

“เด็กมีปัญหา!!!!!!”

เชื่อเถอะว่าฟิวส์ขาดทันทีจนผมต้องกระโดดขึ้นไปบนเตียงและเดินตรงไปหาไอ้แก่ที่ยืนสูบบุหรี่มองมาทางผม…ตรงเข้าไปประชิดตัวได้มือข้างหนึ่งก็คว้าบุหรี่ที่เค้าสูบอยู่ออกมาจากปากพร้อมทั้งทิ้งลงไปที่เขี่ยบุหรี่ทันที…

“แล้วอยากถูกเด็กมีปัญหาจูบไหมลุง” จับคอเสื้อของคนตรงหน้าเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ผมไม่ได้คิดจะจูบจริงๆ หรอกครับแค่จะยั่วเล่นเท่านั้นเพราะถึงยังไงเค้าก็ว่าผมเป็นเด็กมีปัญหาไปแล้วนี่ แม่จะยั่วให้ประสาทกินเลยคอยดูสิครับ

J

“ยั่วหรืออยากจูบจริงๆ หืม!” ถามแบบว่าไม่คิดอะไรแถมยังยักคิ้วยั่วประสาทผมอีกด้วย ไหนตอนแรกผมตั้งใจจะยั่วประสาทเค้าละครับแต่ดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะไม่ใช่แล้ว TwT

“หนอย!!!”

กัดฟันกรอดกำมือที่จับคอเสื้อเอาไว้จนแน่นก่อนจะรั้งร่างสูงให้เข้ามาหาตัวพร้อมทั้งประกบปากจูบ เร็วกว่าเป็นราชสีห์ช้าก็เป็นลูกแมวเชื่องๆ ที่ถูกกำราบไปเถอะแล้วจะรู้ว่ารสจูบของผมมันมืออาชีพแค่ไหน เสียตัวยังเคยมาแล้วเสียจูบอีกหน่อยคงไม่ตายหรอกครับเพื่อเงิน

อื้อๆ

จูบไปจูบมาทำไมถึงรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะเป็นแมว มือหนาคว้าเข้าให้ที่เอวของผมพร้อมทั้งหมุนจนตัวผมไปติดโต๊ะทำงานของเค้า…ริมฝีปากหนากดจูบอย่างชำนาญซึ่งผมแพ้ไปเลยทีเดียว เค้าขบเม้มและดูดกลืนจนผมรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งปาก ผมพยายามที่จะดิ้นให้เป็นอิสระเพราะตอนนี้ราชสีห์อย่างผมกำลังจะกลายเป็นแมวเชื่องๆ ดีๆ นี่เองครับ

เปล่าประโยชน์เพราะยิ่งผมดิ้นเค้าก็ยิ่งกอดรอบเอวผมเอาไว้จนแน่น มือหนาอีกข้างที่ยังเหลืออยู่ถูกยกขึ้นมาและบีบปลายคางของผมเพื่อให้เผยริมฝีปากรับลิ้นร้อนสากเข้ามาทุกอย่างมันโหวงเหวงไปหมดจนผมรู้สึกทรงตัวไม่ค่อยอยู่ดีนะที่ยังมีโต๊ะช่วยพยุงเอาไว้

แค่กๆ

เป็นอิสระได้นิดหน่อยผมก็หายใจแทบไม่ออกเชียวครับ…แต่ก็ได้ไม่ได้เพราะถูกรั้งเข้าไปจูบอีกจนได้…ไอ้คุณหนูไม่น่าไปเล่นกับหมาป่าเลยเป็นไงเสียเปรียบเห็นๆ จูบบ้าบออะไรยังกับจะกระชากวิญญาณให้ออกจากร่างไปด้วยแนะ

พ่อแม่ เดือนสิบสองแย่แล้วครับบบบบบบบบบบบ L

“จำไว้ฉันผ่านอะไรมาเยอะกว่าเด็กอย่างนายและอย่าเที่ยวไปจูบใครซี้ซั้วอีกนะ!”

พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?

ตอบ!!!!!!

เบาๆ ตรงๆ นะคะ ขอเม้นละกัน ฮาๆๆๆๆๆๆๆ
ใครหวังอะไรไว้ ผิดหวัง ขอเริ่มต้นจากจูบละกันหลังจากข้ามขั้นตอนไปแล้ว
ตอนพิเศษไม่มีนะ(ไม่ว่างปั่น อีกอย่างเพิ่งเริ่มต้น)

^___________________________________^
รอตอนหน้า จะแซบขึ้นเรื่อยๆ เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน
คุณหมาป่าพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ตอบหนูเดือนสิบสองหน่อยสิ!!!
#เริ่มหวงหรือเปล่าคุณสามี