luscious,
30
สองจอมแสบทำเดือนสิบสองมึน
1 เดือนต่อมา
ห๊ะ!!!
1 เดือนแล้วเหรอเนี่ย? เร็วไปนะ…
อุแว้ๆๆๆๆๆ
นั่นไงปัญหาระดับชาติสองจอมแสบทำเดือนสิบสองปวดประสาทมากๆ
ถึงจะไม่เหงาแต่ขอบอกว่าวุ่นวายมาก เพราะเดี๋ยวก็ฉี่เดี๋ยวก็อึ…คือคุณแม่เหนื่อยนะครับคุณลูกๆ ทั้งสอง แถมพรุ่งนี้ยังต้องพาเด็กๆ
ไปให้คุณหมอตรวจสุขภาพตามที่นัดไว้อีกแต่ขอเถอะเช้านี้อย่าทำร้ายกันได้ไหม
“พ่อเลี้ยง!!!!!!!!!!”
ผมแทบอยากจะตะโกนให้โลกรู้ว่าตอนนี้อยากขอความช่วยเหลือมากๆ เลยก็เพราะลูกๆ
เอาแต่ร้องจนตอนนี้ผมปวดหัวไปหมดแล้ว
“พ่อเลี้ยงอยู่ที่สวนปาล์มค่ะวันนี้จะมีปุ๋ยมาส่ง”
เสียงของพี่แหงนดังขึ้นมาก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งเข้ามาหาผมที่กำลังนั่งมองสองจอมแสบร้องไห้งอแงกันอยู่
“มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ”
“พี่แหวนช่วยให้นมเจ้าจอมหน่อยสิครับเดี๋ยวผมจะเปลี่ยนผ้าอ้อมให้จอมทัพ”
ผมว่าก่อนจะลงมือปฏิบัติคือก่อนหน้านี้พ่อเลี้ยงก็สอนวิธีเลี้ยงลูกมาบ้างแล้วนะครับแต่ขอบอกว่าผมเองก็ยังทำไม่ถนัดสักเท่าไหร่
“ได้ค่ะๆ”
พี่แหวนเองก็เหมือนจะตื่นเต้นพอๆ
กับผมเลยครับ นี่ถ้าไม่มีพี่แหวนมาช่วยดูแลมีหวังผมต้องแยกร่างแน่ๆ เลย
แถมวันหยุดที่จะถึงนี้ไอ้จากับสามีมันจะมาเยี่ยมอีกต่างหากหลังจากที่ผมคลอดจนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่โผล่มาเลยเหตุผลหลักๆ
คือคุณอาวุธไม่ยอมพามาและไม่อนุญาตให้มันมาคนเดียวผมว่าสองคนนี้ต้องบ๊ะเจ้ากันแล้วแน่ๆ
เลยคุณอาวุธถึงได้หวงนักหวงหนา อิอิ ^^
ตุบ!
“เฮ้อ!
เหนื่อย” ถึงกับต้องปาดเหงื่อเลยทีเดียวเมื่อผมดูแลพวกเด็กๆ เสร็จเรียบร้อย
ดีนะครับเนี่ยที่มีพี่แหวนมาช่วยไม่งั้นอีกนานกว่าจะเสร็จแถมแต่ละอย่างผมยังไม่ค่อยถนัดอีกต่างหาก
“กว่าจะหลับได้แต่ละคนทำเอาเพลีย”
แอบบ่นครับแต่พอได้เห็นหน้าลูกๆ แล้วก็ต้องยิ้มแก้มปริทุกที
บ่นไปงั้นแหละตามนิสัยแต่ที่จริงรักลูกอย่าบอกใคร J
“หิวไหมค่ะ”
“หิวครับ มากๆ
ด้วย สองจอมแสบแกล้งกันแต่เช้าเลย”
“งั้นไปอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะเดี๋ยวพี่แหวนไปทำอะไรให้ทาน”
พี่แหวนว่าก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาให้ผมเองก็ยื่นมือไปรับไว้ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
แสบนักนะ!
ทำเดือนสิบสองแทบแย่
“ขออาบน้ำอุ่นๆ
ให้สบายหน่อยเถอะ” ผมว่าก่อนจะสลัดเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ออกจนหมด
เดินตรงไปยังฝักบัวเอื้อมมือไปเปิดน้ำพอร่างกายที่เหนื่อยล้าได้รับการชำระล้างจากน้ำเย็นๆ
ก็ทำให้สบายตัวมากเลยทีเดียวครับ
อิอิ ^_^
แบบนี้ขออาบยาวๆ
ไปขัดให้ขาวไปเลยมาอยู่ที่ตรังนานๆ เริ่มรู้สึกว่าตัวเองดำลง…
อาบน้ำอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ
ฝ่ามือข้างหนึ่งของผมก็ไปสัมผัสเข้ากับรอยแผลที่ถูกฝ่าตัดตอนคลอดสองจอมแสบแล้วรู้สึกตื่นตันยังไงก็ไม่รู้สิครับ…ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีวันนี้
แต่ก็ต้องขอบคุณพ่อเลี้ยงแล้วก็สองจอมแสบที่ทำให้เดือนสิบสองเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
ขอบคุณจริงๆ
ซ่า
ซ่า ซ่า
เสียงน้ำไหลรินกระทบร่างกายรอยยิ้มและใบหน้าของใครอีกสามคนมันทำให้หัวใจของผมเบิกบานเหลือเกิน
จุ๊บ
>//////////////////////<
ไม่รู้เพราะอะไรและไม่รู้ว่าทำไมแต่ที่แน่ๆ
สัมผัสที่อ่อนโยนจากริมฝีปากที่บรรจงจูบลงมาบนต้นคอของผมทำให้ร่างกายสะท้านไปหมดทั้งตัวเลยทีเดียว
ไม่ต้องเดาให้เหนื่อยแค่สงสัยว่ามาได้ยังไงก็พอแล้วเพราะก่อนหน้านี้พี่แหวนบอกกับผมว่าพ่อเลี้ยงอยู่ที่สวนปาล์มแต่จู่ๆ
ทำไมถึงมาโผล่ในห้องน้ำซึ่งผมกำลังอาบน้ำอยู่ได้ละครับ
คิดแล้วก็เหนื่อยเลิกคิดเถอะครับ
“เดี๋ยวก็เปียกหรอก”
“กลัวทำไม!
ในเมื่อแก้ผ้าเดินเข้ามาแล้วนี่”
“แอบย่องเบาเหรอ?
นิสัยไม่ดีนะครับ”
“แอบย่องทำไมก็แค่เข้ามาอาบน้ำกับเมีย
เผื่อจะได้กำไรเพิ่มเป็นรักเมีย”
“บ้า!” ผมเขินกับคำพูดของพ่อเลี้ยงสุดๆ ไปเลย เราสองคนคุยกันแต่ก็ไม่ได้หันหน้ามองกัน…พ่อเลี้ยงกอดผมจากทางด้านหลังแถมริมฝีปากเจ้ากรรมยังไว้พอๆ
กับมือของเค้าเลยทีเดียวครับ
“อื้อ” นี่มันเสียงอะไรเดาไม่ยากหรอกเพราะมันคือเสียงครางของผมเอง
>/////////////////////////<
“รักนะครับ…เดือนสิบสอง”
.
.
.
(โพกัสไปที่ประตูห้องน้ำแล้วมโนกันเอาเอง)
จอมพล
อื้อ…
อุแว้ๆๆๆ
เสียงเล็กน่ารักๆ
ทั้งของเดือนสิบสองแล้วสองจอมแสบดังแข่งกันเลยก็ว่าได้ครับมันเป็นภาพที่ทำให้ผมมองดูแล้วมีความสุขเหลือเกิน
ยิ่งมองยิ่งต้องยิ้มเพราะทั้งสามคนมีท่าทางที่ไม่ต่างไปจากกันเลยแม้แต่นิดเดียว
“ลูกร้อง”
คนเป็นแม่เหมือนจะเอ่ยออกมาก่อนที่ดวงตาทั้งสองข้างจะค่อยๆ
เปิดออกมองไปยังสองจอมแสบที่นอนร้องไห้อยู่ในเปลใกล้ๆ กัน
“เดือนสิบสองหิว”
สรุปผมมีลูกสามคนใช่ไหม?
“ครับ!
แต่เดี๋ยวให้ลูกกินนมก่อนนะ”
ผมว่าก่อนจะเดินลงจากเตียงไปอุ้มเจ้าจอมมาวางลงใกล้ๆ
เดือนสิบสองก่อนจะหันกลับไปอุ้มจอมทัพมาวางลงอีกคน
เดือนสิบสองเองก็ขยับตัวลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองหน้าลูกๆ
แล้วรอให้ผมเดินไปหยิบขวดนมมายื่นให้ก่อนจะป้อนให้เจ้าจอมส่วนจอมทัพก็เป็นหน้าที่ของผม
อุแว้ๆๆๆ
เจ้าจอมเหมือนจะดื้อแบบเปิดเผยมากๆ
ครับพอกินนมอิ่มก็ฉี่ออกมาแทบจะทันทีทำเอาเดือนสิบสองหลบแทบไม่ทันเพราะเจ้าอาวุธเล็กกระจิ๋วของลูกมันโด่งมาแต่ไกลเลยทีเดียว
“จอมพลนะทำไมไม่เอาผ้าอ้อมปิดไว้ลูกก่อน”
เดือนสิบสองมีบ่นครับ “ดูสิผ้าปูที่นอนเปียกหมดเลย”
“เดี๋ยวค่อยเปลี่ยนผืนใหม่ก็ได้ครับ”
“นั่นๆ
จอมทัพก็จะฉี่อีกคนแนะ”
เดือนสิบสองชี้มาหาจอมทัพที่นอนยิ้มอารมณ์ดีอยู่บนเตียงแต่ไม่ทันซะแล้วครับเพราะลูกดันฉี่ใส่ผมเต็มๆ
เลยทีเดียว
“ฮาๆๆ
สมน้ำหน้า” เดือนสิบสองหัวเราะขำอารมณ์ดีสุดๆ แถมยังเป็นรอยยิ้มที่หาดูได้ยากมากๆ
เพราะส่วนใหญ่สีหน้าและแววตาจะออกอ้อนและเหวี่ยงซะมากกว่า
“หัวเราะเหรอ?”
“แบร่ๆ
ไปอาบน้ำใหม่เลยนะเดี๋ยวเค้าดูสองจอมแสบเอง”
“ไหวเหรอ?
เดี๋ยวช่วยทำความสะอาดให้ลูกก่อนดีกว่า”
“งั้นพาลูกไปอาบน้ำด้วยเลยดีกว่า”
เดือนสิบสองว่าก่อนจะอุ้มเจ้าจอมขึ้นมาแล้วพาเดินไปในห้องน้ำส่วนผมนะเหรอก็ต้องอุ้มจอมทัพตามไปอีกคน
พอเดินมาถึงก็เห็นเดือนสิบสองอุ้มเจ้าจอมลงไปนอนแช่ในอ่างซะแล้ว
“เดือนสิบสองทำไมไม่ถอดเสื้อผ้าก่อน”
ผมดุทันทีเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวอุ้มลูกลงไปทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้า
“จะถอดยังไงก็ไม่มีมือนี่
แต่ช่างเถอะชุดมันบาง” เจ้าตัวว่าไม่สนใจผมเลยทีเดียว
ดีนะครับที่น้ำในอ่างไม่เยอะเท่าไหร่จึงดูไม่เป็นอันตรายอะไรมาก
ผมส่ายหัวให้กับนิสัยรั้นๆ
ของเมียตัวเองก่อนจะเดินไปที่อ่างแล้วอุ้มจอมทัพลงไปด้วย
“ว่าแต่เค้าตัวเองก็ไม่ยอมถอดเหมือนกันแหละ”
“เมียอยากทำให้ดูก่อนทำไม”
“ชิส์!
รีบอาบน้ำให้ลูก แม่ของลูกหิวแล้ว”
ผมกับเดือนสิบสองนั่งหันหน้าเข้าหากันโดยมีเด็กๆ
ทั้งสองคนนั่งอยู่บนต้นขามือเล็กที่เหมือนจะไม่แข็งแรงมากนักจับแขนผมเอาไว้ซะแน่นราวกับว่าต้องการที่ยึดเหนี่ยวไม่ต่างไปจากเจ้าจอมเลย
แถมท่าทางของเดือนสิบสองยังอารมณ์ดีอีต่างหาก
“จอมพลพาลูกขึ้นนะ”
เดือนสิบสองว่าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม
!!!
“พ่อ!
เดือนสิบสอง! ทำอะไรกันเนี่ย”
เสียงของจาวาดังขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าผมกับเดือนสิบสองกำลังนั่งแช่น้ำทั้งๆ
ที่ยังใส่เสื้อผ้ากันอยู่ในอ่างแถมตรงหน้ายังมีพวกเด็กๆ นั่งอยู่อีก
“จามาก็ดีแล้วช่วยอุ้มสองจอมแสบไปแต่งตัวหน่อยสิ”
จาเหมือนจะไม่กล้าเดินเข้ามาแต่พอหันไปสบตากับลูกเขยผมเท่านั้นแหละครับถึงยอมเดินเข้ามาแต่โดยดี
“โห่!
จะสวีทเกินไปแล้วนะครับ”
จาว่าก่อนจะยื่นมือไปรับเจ้าจอมจากเดือนสิบสองส่วนอาวุธก็รับจอมทัพไปจากผม
“ฝากด้วยนะ”
“ครับ”
ทั้งสองคนแทบจะตอบพร้อมกันเลยก็ว่าได้
เพราะหลังจากที่สองคนนั้นออกไปในห้องน้ำก็เหลือแค่ผมกับเดือนสิบสอง
จานี่ก็รู้ใจพ่อเหมือนกันนะถึงขั้นปิดประตูล็อคกลอนให้ด้วย…
“ห้ามหื่น!
จาอยู่แถมคุณอาวุธก็ด้วย” เดือนสิบสองรู้ทันผมอีกแล้วครับ
“อีกสักยกไหม?”
“ไม่มีทาง”
“แน่ใจ”
“อยากตายเหรอ?”
ถ้าไม่กล้าก็ไม่ได้แอ้มสิครับ…เสร็จแน่เดือนสิบสอง
“จอมพล อ๊ะ!”
ไม่ทันแล้วครับถึงร้องไห้ตายผมก็ไม่ปล่อยและยังลงมือสลัดเสื้อผ้าที่เดือนสิบสองใส่อยู่จนหมดอีกต่างหาก
แต่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่าอาบน้ำให้หรอกไม่อยากแกล้งไปมากกว่านี้เพราะก่อนหน้านี้ผมก็รังแกเดือนสิบสองไปแล้วด้วย
“แหย่เล่น”
“ไม่สนุก
เหนื่อยนะเนี่ย?”
“ฮาๆๆๆ
หนาวไหมดูสิปากซีดหมดแล้ว…จุ๊บ!” ไม่พูดเปล่าครับเพราะยื่นหน้าเข้าไปหาก่อนจะกดจูบเบาๆ
ที่ริมฝีปากของเดือนสิบสองด้วย
“คนแก่หื่น”
“ไม่หื่นก็ไม่ใช่พ่อเลี้ยงจอมพลสิครับ”
“นี่พ่อเลี้ยง”
จู่ๆ เดือนสิบสองก็เรียกผมขึ้นมาซะดังทำเอาตกใจไปเลยทีเดียวครับ
“อยู่ใกล้แค่นี้เบาๆ
ก็ได้ครับ”
“ก็เพิ่งนึกออกนี่
แถมมีคำถามด้วย” ผมตั้งใจฟังครับเพราะมันคงเป็นคำถามที่ดูยิ่งใหญ่มากแน่ๆ
เดือนสิบสองถึงได้ตกใจซะขนาดนี้ “ทำไมถึงเรียกแทนตัวเองว่าพ่อเลี้ยงละ?
ส่วนใหญ่ทางใต้จะเรียกว่านายหัวไม่ใช่เหรอ?”
“แล้วเดือนสิบสองรักพ่อเลี้ยงหรือนายหัวละ?”
“คำตอบ!!!” ไม่เล่นด้วยครับ
“โอเคๆ
พื้นฐานเดิมจากบรรพบุรุษพ่อปู่ย่าคุณทวดจะเป็นคนแถวภาคเหนือแต่เพราะพ่อมาแต่งงานกับแม่เลยย้ายถิ่นฐานมาอยู่ที่ภาคใต้กันหมดนะ
แต่ก่อนจะมาคนอื่นๆ มักเรียกปู่ว่าพ่อเลี้ยงต่อมาก็พ่อพี่มันเลยเป็นคำติดปากมาถึงตอนนี้ยังไงละครับแค่เปลี่ยนจากพ่อมาเป็นจอมพล
แต่ไม่ว่าจะเรียกพ่อเลี้ยงหรือนายหัวมันก็ไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ…คำตอบโอเคหรือยัง?”
“โห่เยอะ!
แต่ช่างเถอะเพราะไม่ว่าจะพ่อเลี้ยง นายหัว ตาแก่ หมาป่าหรือจอมพล…ก็เป็นคนๆ เดียวกับคนที่เดือนสิบสองรัก”
“ปากหวานมาจุ๊บปากหนึ่งที”
“จะบ้าเหรอ?
ไม่เล่นแล้วขึ้นจากน้ำเถอะหนาวจะแย่ป่านนี้ไอ้จากับสามีมันสงสัยแย่เดี๋ยวก็ถูกแซวอีก”
เดือนสิบสองตีไหล่ผมก่อนจะลุกขึ้นยืนไม่สนใจเลยครับว่าตัวเองจะโป๊มากแค่ไหน
แต่ก็นะเพราะถึงยังไงพวกเราสองคนก็เลยคำว่าอายสายตากันไปนานแล้ว
พอเดินออกมาจากห้องน้ำกันก็ไม่เจอจากับลูกเขยรวมไปถึงลูกๆ
ของผมอยู่ในห้องแล้ว
ดูท่าว่าทั้งสองคนจะพาออกไปเดินเล่นแน่นอนและนั่นก็เป็นผลดีสำหรับผมมากมายเลยทีเดียวที่มีพี่เลี้ยงเพิ่ม
“เห็นมั้ยไม่มีใครอยู่สักคนมีแค่เรา”
“แค่เราแล้วทำไม”
เดือนสิบสองหันหน้ามาจ้องผม ท่าทางแบบนี้มันน่าจับกดซะจริงๆ
ผิวเนี่ยจะขาวไปไหนครับเมียถึงเจ้าตัวจะแอบบ่นว่าตั้งแต่มาอยู่ที่ตรังดำไปเยอะก็ตาม
“รู้งี้จับกดอีกสักรอบสองรอบ”
“เดี๋ยวตบเลย
ได้ทีเอาใหญ่”
“ไม่เอาเมียจะให้เอาใครครับ”
“ก็ลองไปเอาคนอื่นสิจะได้เห็นดีกัน”
“ครับๆ
ไม่กล้าหรอกเมียดุขนาดนี้”
“จอมพล!
ยังจะเล่นอีกหนาวนะเนี่ยพาไปแต่งตัวได้แล้ว” คงหนาวจริงๆ
ครับไม่งั้นคงไม่อาละวาดใส่ผมหรอก แม่ยอดยาหยี…จากปากแดงๆ
ตอนนี้ซีดเชียวแถมตอนนี้ยังมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่รอบเอวอีกต่างหาก
“ใส่ชุดนี้นะ”
เดือนสิบสองเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่ทันทีเมื่อพวกเราสองคนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว
“ไม่เอามันบาง”
ผมไม่ได้ใส่เองหรอกครับแต่บางจริงๆ เท่าที่จำได้เสื้อผ้าของเดือนสิบสองที่มันส่อแววผมก็เผาทิ้งไปหมดแล้วนี่
“งั้นเสื้อยืดนี่กับเอี้ยม”
เจ้าตัวว่าก่อนจะหันไปหยิบเสื้อยืดคอวีสีขาวมึงจะไม่บางแต่คอวีซะกว้างเลยนะนั่น
ส่วนเอี้ยมไม่ใช่ประเด็นเพราะเวลาเดือนสิบสองใส่แล้วน่ารักเหมือนเด็กๆ เลยทีเดียว
“คอวี”
“ถ้าจะเรื่องมากขนาดนี้เดือนสิบสองจะแก้ผ้าเดินแล้วนะจอมพล”
ถึงกับวีนเลยทีเดียวฟังจากเสียงคงไม่พอเพราะสีหน้าและแววตาที่จิกกัดผมในตอนนี้น่ากลัวมากๆ
เลยทีเดียวครับ
เมียดื้อ
เมียดุ เมียใครเนี่ย
เมียจอมพลเองแหละครับ
(-_-‘)
“ครับๆ
ไม่ขัดแล้วครับแม่…เอ้ย! เมียรัก” ผมว่าแบบยอมๆ ก่อนจะไปเลือกชุดของตัวเองบ้าง ชุดผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับก็แค่เสื้อกล้ามสีดำสบายๆ
กับกางเกงขายาวเท่านั้นเอง หล่อปะละ “อูยยยยย!!!”
อย่าแปลกใจว่าอุทานทำไม
ก็เพราะแต่งตัวเสร็จแล้วหันมาเจอหน้าเมียที่แต่งตัวเสร็จแล้วยืนกอดอกมองอยู่นะสิครับ
“เกินไปนะครับสามี!!!!
ทีแต่งเองโชว์ได้พอจะโชว์บ้างทำหวง” นั่นไงเมียหึงได้น่ารักมากๆ เลย
แบบนี้ต้องแต่งยั่วเมียทุกวันครับ
“มันร้อน”
“งั้นร้อนบ้าง”
เดือนสิบสองบอกกับผมแถมท่าทางเหมือนกำลังจะถอดชุดที่ใส่อยู่ออกด้วยครับ
“ไม่ๆ
แบบนี้แหละน่ารักแล้วครับ”
“งั้นเปลี่ยนเสื้อสิครับสามี”
เกลียดน้ำเสียงนี้ของเดือนสิบสองมากๆ
เพราะมันคือน้ำเสียงทรงอำนาจของเมียที่สามีอย่างผมขัดไม่ได้เลยทีเดียว
“ครับ!
ยอมแล้วครับทูนหัวของจอมพล”
แหย่เดือนสิบสองเสร็จก็ต้องไปหาเสื้อยืดตัวใหม่มาใส่เพราะเสื้อกล้ามเมียไม่อนุมัติ
ก็งี้แหละมีเมียขี้หึงแต่จะว่าไปผมเองก็หึงไม่ต่างไปจากเดือนสิบสองหรอกครับ
“เสร็จแล้วครับงั้นเราไปหาลูกกัน”
เอื้อมมือไปคว้าข้อมือของเดือนสิบสองมาจับเอาไว้ก่อนจะพาเดินออกจากห้อง
ได้ยินเสียงของจาหยอกล้อกับลูกผมดังมาแต่ไกลเลยละครับ
ตอนนี้ตะวันเริ่มจะไม่มีแสงส่องมามากนักเพราะมันไกลลับขอบฟ้าแล้วแม้ว่าด้านนอกยุงจะเยอะแต่คงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเด็กๆ
มั้งครับ
เกิดเป็นลูกพ่อเลี้ยงต้องอดทน!!!!!
แอ้ๆๆๆ
“นี่อาวุธเจ้าจอมร้อง
เอ๊ะ!
หรือจอมทัพอ่า…หน้าเหมือนกันจนจาแยกไม่ถูกเลยเนี่ย”
เสียงของจาวายังคงดังขึ้นมาเรื่อยๆ
ส่วนผมกับเดือนสิบสองได้แต่ยืนยิ้มและมองภาพของสองคนนั้นที่ช่วยกันเลี้ยงสองจอมแสบ
แอ้ๆๆๆ
“แต่พี่ว่าตอนนี้คงทั้งสองแล้วมั้ง”
“โธ่!
กรรมสองจอมแสบจริงๆ เลย หม่ำๆ นมกันดีกว่านะครับ”
ท่าทางของจาวาสู้ไม่ถอยจริงๆ
เลยทีเดียวครับแบบนี้ผมกับเดือนสิบสองคงแอบอู้ได้สบายเลยทีเดียว
“ไปเดินเล่นกัน”
เสียงของเดือนสิบสองดังขึ้นมาและคำพูดนี้ผมก็เห็นด้วยเป็นอย่างมากก่อนจะรั้งข้อมือเดือนสิบสองให้เดินตามออกมาแทนคำตอบซะเลย
บรรยากาศยามเย็นกับสายลมที่พัดผ่าน…นี่แหละครับธรรมชาติที่ไร้มลพิษล้วนๆ
เลยทีเดียวแต่กลางวันนี่ร้อนอย่าบอกใครเหมือนกัน
“จอมพลถ้าวันนั้นเดือนสิบสองไม่ตัดสินใจมาตรัง…เราสองคนจะมีวันนี้ไหม”
เดือนสิบสองหยุดเดินก่อนจะหันมาจ้องหน้าผมแววตาสั่นระริกเชียวครับ
แต่ไม่ได้ร้องไห้หากเป็นแววตาที่สะท้อนภาพความสุขให้กับผม
“ถ้าเราเกิดมาเพื่อคู่กัน
ถึงเดือนสิบสองจะไม่มาจอมพลจะเป็นคนไปตามหาเองครับ”
“พูดน่ารักอีกแล้วนะ
พูดแบบนี้ทีไรยอมแพ้ทุกทีเลย” เดือนสิบสองยิ้มแก้เขินเบือนหน้าหนีผมซะงั้น
จุ๊บ
>////////////<
ได้ทีแอบขโมยหอมแก้มซะเลยก่อนจะรั้งมากอดเอาไว้หลวมๆ
แล้วพาเดินเล่นไปเรื่อยๆ
“ใครกันแน่ที่ยอมแพ้…จอมพลหรือเดือนสิบสอง”
“ต้องจอมพลสิ!
ถ้าไม่ยอมละน่าดู”
“เมียดุขนาดนี้ใครจะกล้าขัดละครับ”
“ฮาๆๆๆ ใช่ๆ
ห้ามขัดนะไม่งั้นมีงอนด้วย”
“รับทราบครับทูนหัวของจอมพล”
มือข้างหนึ่งที่กอดไหล่เดือนสิบสองอยู่เอื้อมไปโยกหัวเด็กดื้อเล่นก่อนจะหยุดเดินแล้วรั้งร่างเล็กให้หันกลับมามองหน้า
เดือนสิบสองเองก็มองหน้าผมเขินๆ ก่อนที่ผมจะก้มลงไปหากดจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากบาง…จูบที่ไม่ต้องอธิบายอะไรมากแค่แสดงความรักของพวกเราสองคนก็เท่านั้นเอง
อีก 2 ตอนที่จะลงแล้วก็จะลาจอ 5555555+
เริ่ดค่ะ ปลื้มนิยายจะจบอีก1เรื่อง #มาทีหลังแต่จบก่อนอีกแล้ว
>\\\\\\<
ตอบลบเขินอ่ะ
รักสองแสบ
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบอยากอ่านอีกกกกก
ลบเมื่อไหรสองแสบจะโตคงจะดื้อมากแนๆ อิอิ แบว พอเลี้ยงมีแผนจะมีนองใหสองแสบอีกอะ ปาว5555
ตอบลบเป็นคนเหนือเหรอ 555555
ตอบลบครอบครัวจอมนี่น่ารักมากอะ เจ้าจอมโตขึ้นนี่ต้องแสบมากๆแน่เลย >///<
ตอบลบครอบครัวนี้น่ารัก
ตอบลบชอบมากเลยค่ะ
น่ารักกก มีลูก3คนสินะ55555555
ตอบลบพ่อเลี้ยงกับเดือนสิบสองปล่อยให้พี่จาเลี้ยงน้องๆได้ไงกัน จาวามีน้องอายุห่างกันเป็น20ปีเลยทีเดียว555
ตอบลบดูแลน้องไปนะจา ปล่อยพ่อกับแม่เค้าสวีทกันก่อน
ตอบลบรู้สึกเกลียด ประโยค "โพกัสไปที่ประตูห้องน้ำแล้วมโนกันเอาเอง" นี้จุงเบย
ตอบลบนี่ไม่ได้หื่นะคะนะ จริงจริ๊ง ... แหมมมมมมม แค่อยากมีส่วนร่วมกับภารกิจในห้องน้ำ ก็แค่นั้น
แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ